Samorząd terytorialny w Rumunii odrodził się po rewolucji 1989 roku i jest jednym z przykładów sukcesów transformacyjnych tego państwa.



Tym, co wyróżnia Rumunię z kręgu innych państw jest, iż funkcjonowanie władz lokalnych uwzględnia zróżnicowanie etniczne kraju. Mniejszości narodowe mogą korzystać z preferencji w wyborach do parlamentu i administracji lokalnej oraz mają konstytucyjnie zagwarantowaną realizację praw w zakresie używania własnego języka w kontaktach z administracją publiczną, ochrony i kultywowania tradycji oraz edukacji w językach mniejszościowych.



Nierozwiązanym politycznym problemem Rumunii pozostaje jednak kwestia autonomii terytorialnej dla zamieszkujących Siedmiogród węgierskich Seklerów.



O samorządzie terytorialnym Rumunii i jego specyficznych preferencjach dla mniejszości narodowych pisze dr hab. prof. UŚ Robert Rajczyk.