Cele:
• Rozwój umiejętności przywódczych w oparciu o komunikację opartą na szacunku i zaufaniu.
• Wzmacnianie kultury organizacyjnej opartej na wartościach i wspólnym celu.
• Doskonalenie komunikacji z zespołami – jasne, empatyczne i motywujące przekazywanie informacji.
• Skuteczne zarządzanie sytuacjami konfliktowymi i budowanie porozumienia między działami.

Korzyści:
• Lepsze relacje z pracownikami i większe zaangażowanie zespołu.
• Większa efektywność w zarządzaniu personelem i delegowaniu zadań.
• Zwiększenie zaufania do stylu zarządzania i decyzji podejmowanych przez kadrę kierowniczą.
• Poprawa atmosfery pracy, co przekłada się na mniejszą rotację i wyższą jakość usług.

Program: 
Moduł 1. Wprowadzenie – klimat komunikacyjny w placówce medycznej.
• Znaczenie komunikacji w relacjach przełożony–pracownik.
• Charakterystyka środowiska pracy w ochronie zdrowia – stresory, tempo, odpowiedzialność.
• Czym jest komunikacja, rodzaje komunikacji, bariery w komunikacji. Narzędzia i techniki wspierające komunikację. 
Moduł 2. Style komunikacji i ich wpływ na relacje w zespole.
• Komunikacja asertywna, bierna, agresywna, manipulacyjna.
• Przełożony jako model komunikacyjny – jak styl wpływa na zespół.
• Ćwiczenia w parach: Rozpoznawanie i przekształcanie stylów wypowiedzi.
Moduł 3. Dialog zamiast monologu – narzędzia skutecznego komunikowania się przełożonego z pracownikami.
• Słuchanie aktywne i parafrazowanie.
• Informacja zwrotna: konstruktywna krytyka i pozytywne wzmocnienie.
• Rozmowy motywujące, korygujące, oceniające – dobre praktyki.
• Scenki sytuacyjne (np. pracownik popełniający błąd, rozmowa po konflikcie, delegowanie zadań).
Moduł 4. Kultura organizacyjna – co to takiego i po co nam ona w NZOZ?
• Definicja i składniki kultury organizacyjnej.
• Kultura oparta na zaufaniu vs. kultura kontroli.
• Jakie wartości chcemy pielęgnować w naszym miejscu pracy?
• Ćwiczenie zespołowe: „Kodeks dobrych praktyk NZOZ” – opracowanie wspólnych zasad.
Moduł 5. Trudne rozmowy i sytuacje konfliktowe.
• Źródła konfliktów w relacjach przełożony–pracownik.
• Strategie radzenia sobie z napięciem i emocjami.
• Technika FUKO i metoda NVC (Porozumienie bez przemocy).
• Ćwiczenie: „Zamień konflikt w dialog” – analiza studium przypadku.
Moduł 6. Jak dbać o relacje w dłuższej perspektywie?
• Komunikacja w codzienności – rytuały kontaktu (np. poranne odprawy, minispotkania).
• Budowanie kultury feedbacku.
• Mikrointerwencje – drobne działania, które robią dużą różnicę.
• Co biorę ze szkolenia? – ćwiczenie końcowe, wymiana refleksji.
Moduł 7.  przełożonego – co buduje zaufanie i zaangażowanie pracownika?
• Autorytet formalny vs. autorytet osobisty.
• Rola przełożonego jako lidera, mentora, koordynatora i „tłumacza” celów.
• Jak przełożony może wspierać rozwój i samodzielność pracowników?
Moduł 8. Kultura szacunku i uważności – mikrokompetencje, które robią różnicę.
• Jak rozpoznawać i odpowiadać na potrzeby psychologiczne zespołu (bezpieczeństwo, uznanie, sens).
• Codzienne gesty kultury organizacyjnej: dzień dobry, dziękuję, zauważenie.
• Sygnały alarmowe: kiedy pracownicy .
Moduł 9 Zarządzanie emocjami w komunikacji (regulacja, nie tłumienie)
• Jak nie przenosić napięcia na zespół.
• Rola empatii, ale też granic w komunikacji.
Sygnały przeciążenia emocjonalnego u pracownika i przełożonego.

Prowadzący:
Psycholog, trener, specjalista z zakresu m.in. komunikacji personalnej, budowania zespołu, obsługi klienta, rozwiązywania konfliktów, zapewnienia dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami. Mediator, specjalista ds. postępowania terapeutycznego w kryzysach, trener z kilkunastoletnim doświadczeniem w prowadzeniu szkoleń, kursów, warsztatów, projektów miękkich dotyczących zwalczania nierówności, wykluczenia społecznego. W swojej codziennej pracy ma kontakt z osobami ze szczególnymi potrzebami. Posiada doświadczenie w przeprowadzaniu audytów dostępności w jednostkach sektora finansów publicznych, zrealizowała wiele szkoleń z zakresu dostępności, w tym dotyczącej obszaru informacyjno- komunikacyjnego. Aktywnie wspierała prace związane z dostosowaniem przestrzeni miejskiej Warszawy, Rzeszowa, Łodzi czy Poznania do potrzeb osób z niepełnosprawnością. O dostępności rozmawia chętnie i dużo, zdając sobie sprawę z potrzeby zmian, jakie są niezbędne w rzeczywistości, jaka nas otacza dla godnego i bezpiecznego życia nas wszystkich.